ԱՐՑԱԽՈՒՄ ՊԵՏՔ Է ԱՆՋԱՏԵՆ ԵՐԵՒԱՆԻ ԵՒ ՄՈՍԿՎԱՅԻ ՀԵՌԱԽՈՍՆԵՐԸ ՈՒ ԳՈՐԾԵՆ ԻՆՔՆՈՒՐՈՒՅՆ. ԺԻՐԱՅՐ ՍԵՖԻԼՅԱՆ
-Գիտեք ինչ, նախ պետք է հակառակորդին ծեծել, հետո նստել բանակցությունների սեղանի շուրջ։ Ստեղծված իրավիճակում բանակցությունների սեղանի շուրջ նստելը նշանակում է տանուլ տալ ամբողջ պրոցեսը։ Որ մենք ունեցել ենք եւ ունենք ծեծելու կարողությունը եւ ուժը՝ դա փաստ է։
-Դուք մեղադրում եք մեր քաղաքական իշխանությանը՝ նրան համարելով թույլ, վախկոտ եւ դավաճան, քանի որ չի դիմում վճռական գործողությունների՝ հակառակորդին ծնկի բերելու հարցում։ Ըստ Ձեզ՝ դա պայմանավորված չէ՞ նաեւ այն հանգամանքով, որ մենք միջազգային հանրության մեջ չունենք դաշնակիցներ։
-Այդպես չէ։ Ես կարող եմ ասել, որ աշխարհաքաղաքական թնջուկը, որը ձեւավորվել է Հարավային Կովկասում, ի վնաս մեզ չէ։ Մնում է, որ հայերը բարձրաձայնեն իրենց գոյության մասին, հիշեցնեն, որ մենք գործոն ենք։ Բայց քանի որ մենք ունենք մի ղեկավարություն, որը վախենում է պատերազմից եւ չի իրականացնում մոբիլիզացիա, դա տեղի չի ունենում։ Եվ տեսեք, թե մի անհատի պատճառով մենք ինչպիսի վնասներ ենք կրում։
-Մեկ անհատի՞։
-Սերժ Սարգսյանի եւ իր շքախմբի։
-Մայիսի 12-ին լրանում է 1994թ. Հայաստանի, Ադրբեջանի եւ Լեռնային Ղարաբաղի միջեւ կնքված զինադադարի 22 տարին։ Շատերը հիշատակում են, որ այդ փաստաթուղթը միակն էր, որտեղ Լեռնային Ղարաբաղը ներկայացված էր որպես բանակցող կողմ, իսկ ահա 1998թ. իշխանափոխությունից հետո Լեռնային Ղարաբաղը դուրս մղվեց բանակցություններից։ Այս օրերին հնչում են նաեւ կարծիքներ, որ Ադրբեջանի հետ զինադադար կնքելիս մենք կարող էինք մեզ համար կորզել առավելագույնը։
-Այո, կար պասիվություն։ Եթե այն ժամանակ հակառակորդը համաձայնեց ընդունել Արցախի՝ կողմ լինելը, ապա դա նրանից էր, որ այդ օրերին Արցախի զինվորական ղեկավարությունը բավականին ինքնուրույն էր։ Այդ փաստը ստիպեց, որ նրանք հաշվի նստեն ԼՂ-ի հետ։ Այդ ինքնուրույնությունն այսօր չկա Արցախում։ Ես հիշեցրել եմ Արցախի ղեկավարությանը, որ ժամանակն է անջատել Երեւանի եւ Մոսկվայի հեռախոսները եւ գործել ինքնուրույն։ Եղել են ժամանակներ, երբ առանց Երեւանի համաձայնության Արցախը կատարել է ինքնուրույն քայլեր, եւ այդ քայլերի շնորհիվ էլ դարձել է կողմ։
-Իսկ ՀՀ-ի կողմից Արցախի Հանրապետության ճանաչման մասին նախաձեռնությունը չի՞ կարող վնասել բանակցային գործընթացին։
-Այսօր քաղաքական գործընթացի մասին խոսելը, կարծում եմ, որ միամտություն է։ Կա՛մ պետք է մենք հաղթենք, կա՛մ հակառակորդը։ Ես կարծում եմ, որ հայերը չեն վերանալու եւ պետք է հաղթեն, հետո նստեն բանակցությունների սեղանի շուրջ։
Թագուհի Հակոբյան
Հղում աղբյուրին՝