Այն, ինչ տեղի է ունենում Ռուսաստանում, վատ լուր է Էրդողանի, Ալիեւի եւ Փաշինյանի համար. Սամվել Ասլիկյան

Ուկրաինայում ռուսական ագրեսիայի սկզբից մենք խոսում էինք այն մասին, որ այս ընթացքը բերելու է ներքին բախումների Ռուսաստանում, Պուտինյան համակարգի անկման, ինչի արդյունքում Ռուսաստանը կխորանա քաոսի մեջ և, 1917թ. օրինակով, փլուզման վտանգի առջև կկանգնի:

44-օրյա պատերազմից հետո մենք զգուշացնում էինք այդ մասին՝ Ռուսաստանը մուտք գործեց Արցախ և այդ քայլով ցույց տվեց, որ պատրաստվում է տարածաշրջանը զիջել Թուրքիային, որպեսզի, Ուկրաինայի վրա գալիք ագրեսիայի դեպքում, աջակցություն ստանա Թուրքիայից։

Չնայած «Վագներ» ահաբեկչական կազմակերպության առաջնորդ Պրիգոժինի ժամանակավոր նահանջին, Ռուսաստանում իրավիճակը կմնա քաոսային և նոր ներքաղաքական զինված բախումների սցենարները հեռու չեն։ Ռուսական քաոսը սարերի ետևում չէ:

Այն, ինչ կատարվում է և կատարվելու է Ռուսաստանում՝ ցուցանիշ է այն բանի, որ նրանք հեռանում են տարածաշրջանից, ու սա շատ վատ լուր է Էրդողանի և Ալիևի համար, քանի որ նրանք դեռ չեն ավարտել այն, ինչ սկսել են 2020 թվականին։ Արցախի մի մասը դեռ հայկական է, իսկ Սյունիքում թուրքական միջանցքը, որը պետք է բացվեր Մոսկվայի ենթակայության ներքո, Արևմուտքի և Իրանի շնորհիվ, դեռ չի բացվել։

 

Այժմ, ինչ կատարվում է Ռուսաստանում, անկախ ընթացքի ավարտից, վատ լուր է նաև Երևանյան ադմինիստրացիայի համար, որի ղեկավար Փաշինյան կոչվածը գտնվում է անորոշության և խուճապի մեջ: Կործանվում է իր իշխանության հենարանը, որի շնորիվ նա, 44-օրյա պատերազից հետո, պահեց խամաճիկի իր աթոռը:

Փաշինյանը նոր հենարան է փնտրելու և այդ հենարանը լինելու է Թուրքիայում: Իզուր չէր, որ նա գնաց խոնարհման Էրդողանի ոտքերի առջև` նախագահի պաշտոնում վերջինիս երդմնակալության ժամանակ։ Իզուր չէ, որ նա հայկական շահերը զիջում է թուրք-ադրբեջանական կողմին: Փաշինյանը ընտրելու է թուրքական խամաճիկի դերը:

Բազմիցս ասել ենք՝ եթե մինչ 2020 թ. մեր հասարակության մի հատվածը, մեր քաղաքական դաշտը, հայության որոշակի զանգվածները, ընդհանուր առմամբ, կանգնած էին ընտրության առջև` Արևմուտք, թե՞ Ռուսաստան, ապա այսօր մեր առջև կանգնած է այլ երկընտրանք՝ Արևմուտք կամ Թուրքիա:

Փաշինյանը իր ընտրությունը կատարել է՝ նա ծնկի է գալիս թուրքական սուլթանի առջև: Հայությունը, օգտվելով Ռուսաստանում գալիք քաոսային վիճակից, պետք է բաց չթողի այդ հնարավորությունը և, ինչպես 1917-8  և 1991 թվականներին, վերակենդանացնի ինքնիշխան պետությունը, տեր լինելով Արցախին և Հայաստանի ճանաչված տարածքային ամբողջությանը, հեռացնելով ապիկար փաշինյանական ռեժիմը, դառնալով արևմտյան աշխարհի դաշնակիցը:

Սամվել Ասլիկյան. Ազգային-Ժողովրդավարական Բևեռի անդամ


Հղում աղբյուրին՝