Զանգվածաբար փողոց դուրս գալը միակ հնարավորությունն է, որով կարելի է ազդել իշխանության վրա, որպեսզի չստորագրի և չվավերացնի այն. Արա Պապյանը՝ Խաղաղության պայմանագիր ստորագրելու մասին
ArmDaily.am-ը զրուցել է Ազգային-ժողովրդավարական բևեռի խորհրդի անդամ Արա Պապյանի հետ:
-Պարոն Պապյան, ԱԺԲ խորհուրդը հայտարարություն է տարածել, որով հայտնում է հոկտեմբերի մեկից հանրահավաքներ սկսելու մասին: Դրանից առաջ դուք ֆեյսբուքյան գրառմաբ, հղում անելով որոշ վստահելի աղբյուրների, տեղեկացնում եք, որ առաջիկա 2 ամսվա, ամենայն հավանականությամբ, սեպտեմբերի վերջին տասնօրյակում Փաշինյանը պատրաստվում է Ադրբեջանի հետ (Խաղաղության պայմանագիր) ստորագրել: Այդ դեպքում ինչո՞ւ մինչ այդ չեք կազմակերպում հավաքներ: Հոկտեմբերի մեկն ուշացած չէ՞:
-Ոչ, ուշացած չէ և որևէ տարբերություն չկա: Միևնույնն է, ժողովուրդը զանգվածաբար դուրս չի գալու, 3000-5000 հոգիանոց ցույցը, որ կարող ենք անել սեպտեմբերի 18-ին, թե հոկտեմբերի 1-ին, դա ոչինչ չի փոխելու: Խնդիրը սա է:
Իսկ բազմամարդ հավաք կազմակերպելու համար մեզ ժամանակ է պետք: Եթե դա անենք սեպտեմբերի կեսին, վստահաբար փոքրաթիվ մարդիկ են հավաքվելու, իսկ հոկտեմբերի 1-ի դեպքում գոնե ժամանակ ենք ունենում ավելի մեծ թվով մարդկանց իրազեկելու և հույս ունենք, որ ավելի մեծ թվով մարդիկ դուրս կգան: Իսկ դա միակ հնարավորությունն է, որով կարելի է ազդել իշխանության վրա, որպեսզի չստորագրի, բայց ամենակարևորը՝ չվավերացնի այն:
Հաջորդ պատճառը, թե ինչու հոկտեմբերի մեկին հետևյալն է. երբ ասում ենք՝ ըստ հավաստի աղբյուրների այսպիսի պայմանագիր են պատրաստվում ստորագրել, ժողովրդի մեծ մասն չի հավատում, ասում է՝ սուտ եք ասում, նման բան չկա: Իսկ երբ ստորագրվի, այդ դեպքում ժողովրդին ցույց տալու փաստ կունենանք: Այսինքն՝ պետք է ժողովրդին հասկացնել, որ պետք է թույլ չտալ, որ արդեն ստորագրված փաստաթուղթը ԱԺ-ի կողմից հավանության արժանանա, իսկ նախագահի կողմից վավերացվի, որովհետև միջպետական պայմանագիրը չի կարող ուժի մեջ մտնել, քանի դեռ այն վավերացված չէ:
Այսպիսով՝ինչու հոկտեմբերի 1.
առաջին՝ որովհետև հավանականությունը, որ ժողովրդի դժգոհությունը և քանակը մեծ կլինի, հենց այդ ժամանակահատվածն է:
Երկրորդ՝ Ժամանակ կունենանք պատրաստվելու:
Երրորդ՝ ժողովրդին ապացուցելու հստակ պաստեր կունենանք:
-Պատկերացնենք, որ այդ պայմանագրի ստորագրումը ցասման մեծ ալիք է բարձրացնում և ժողովուրդը զանգվածաբար դուրս է գալիս փողոց, ո՞րն է հետագա քայլերը, ի՞նչ ճանապարհային քարտեզով եք դուրս գալիս պայքարի:
-100,000-ից ավել մարդ դուրս է գալիս փողոց, փակում է բոլոր ճանապարհները, կանգնում է Երևանի կենտրոնը, պահանջում ենք այս կառավարության հրաժարականը և բազմակուսակցական հենքի վրա ձևավորվում է ժամանակավոր անցումային կառավարություն:
Այնուհետև, անցումային փուլում իրականացվում են մի շարք փոփոխություններ, այդ թվում Սահմանադրական, Ընտրական օրենսգիրք և այլն, որից հետո նշանակվում են նոր արտահերթ ընտրություններ և արդյունքում ունենում ենք նոր քաղաքականություն և նոր քաղաքական կողմնորոշում: Սա պետք է անել, ուրիշ տարբերակ չկա:
-Իսկ այդ փոփոխություններով ՔՊ-ն ընտրություններին մասնակցելու հնարավորություն ունենալո՞ւ է, թե ոչ:
-Իհարկե, ունենալու է, բայց ոչ այնպես, ինչպես ունեցավ վերջին ընտրություններում՝ որպես կառավարող ուժ:
Հայաստանում կառավարող ուժը մոտավորապես 20 տոկոս առավելություն ունի մյուս ուժերի նկատմամբ: Երբ ասում ենք անցումային կառավարություն, նկատի ունենք, որ չկա կառավարող ուժ, որի պարագայում ընտրությունները լինում են հնարավորինս օբյեկտիվ:
-Պարոն Պապյան, ռիսկերի գնահատում արե՞լ եք:
-Նայած թե ռիսկեր ասելով ինչ նկատի ունեք: Եթե, օրինակ, Ադրբեջանը հարձակվի Հայաստանի վրա և լինի նոր պատերազմ, դա արդեն իշխանության խնդիրն է: մենք՝ որպես այս երկրի քաղաքացիներ կփորձենք մեր կարողությունների շրջանակում ինչ-որ բան անել: Բայց չի կարելի ակնկալել, որ իշխանությունն ու հնարավորությունը լինի 1 քաղաքական ուժի ձեռքում, իսկ երկրի ճակատագրի պատասխանատվությունը կրի այլ ուժ:
Քաղաքական ուժը կարող է անել ինչ-որ բան, եթե ժողովուրդը նրան տալիս է դա անելու հնարավորություն: Սա է պատճառը, որ մենք ամեն ինչ ուզում ենք անել ժողովրդի միջոցով: Ժողովուրդը դուրս կգա փողոց, հնարավոր կլինի մի բան անել: Ժողովուրդը կարող է պարտադրել , քանի որ ըստ սահմանադրության՝ իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին: բայց պետք է քանակ լինի, որպեսզի կարողանանք ասել, որ դա ժողովուրդն է պահանջում: Իսկ դուրս եկող 5000 հոգին դեռ ժողովուրդը չէ, իսկ ժողովրդի տրամադրությունը ցույց տալու համար անհրաժեշտ է, որպեսզի Գոնե 50,000-100,000 հոգի դուրս գա փողոց: