Բոլշևիկյան կացնային բթամտությամբ աշխատող քարոզչամեքենայի ոգևորության առիթը Աֆղանստանի պարագան է
Հակառակորդի քարոզչամեքենան իր կարճ խելքով որոշել է առիթը բաց չթողնել և քարկոծել ու չեզոքացնել Բևեռի ծրագրի հիմնարար թեզերից մեկը, որ Հայաստանի արտաքին ռազմավարությունը պետք է կառուցվի ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակից լինելու առանցքի շուրջ, որովհետև միայն այդպես է հնարավոր ապահովել մեր արտաքին անվտանգությունը, ինչպես նաև ձեռք բերել թռիչքային զարգացման համար անհրաժեշտ տեխնոլոգիական հագեցում և բազմամիլիարդ ներդրումներ:
Բոլշևիկյան կացնային բթամտությամբ աշխատող քարոզչամեքենայի ոգևորության առիթը Աֆղանստանի պարագան է:
Ասում են, թե տեսաք, որ թեև Աֆղանստանը ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակցի կարգավիճակ ուներ, բայց ԱՄՆ-ն նրան չպաշտպանեց, ուստի մեզ էլ չի պաշտպանելու:
Հասկանալով, որ, այդուհանդերձ, ամբողջությամբ ռուսական կողմնորոշումը որպես այլընտրանք ցույց տալու ողջամիտ թվացող փաստարկումներ չկան, քարոզչամեքենան ավելի եռանդուն կերպով է փորձում որպես այլընտրանք մատուցել «մենք պետք է մեզանով ուժեղանանք» գրավիչ, բայց իրականությունից կտրված ու ի վերջո կործանարար տեսակետը:
Դառնանք Աֆղանստանի պարագային:
ԱՄՆ-ն Աֆղանստանի վրա տրիլիոնավոր դոլարներ է ծախսել պետություն և անվտանգային-պաշտպանական համակարգ կառուցելու նպատակով:
Սակայն Աֆղանստանի ժողովրդի գերակշիռ մեծամասնությունը, որքան էլ ցավալի է, չկարողացավ հաղթահարել իր այն նախընտրությունները, որոնք անհնարին են դարձնում այդ երկրում արդիական հասարակության և պետության կայացումն ու գոյությունը:
Ըստ այդմ՝ Աֆղանստանը փաստեց, որ չի ցանկանում և չի կարող լինել պայմանագրունակ կողմ և չի ցանկանում ու չի կարող համապատասխանել ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակցի կարգավիճակին ու դրանից բխող պահանջներին:
Այսինքն՝ փաստ է, որ Աֆղանստանն է խախտել պայմանագիրը, իսկ ԱՄՆ-ն ընդամենը գործում է այդ փաստի ուժով ստեղծված իրավիճակին համապատասխան՝ ձգտելով գոնե այսուհետև ապահովել իր շահերը:
ԱՄՆ-ն ըստ էության այլևս ազատ է իր պարտավորությունների առումով և դադարեցնում է դրանց կատարումը: Դրա շնորհիվ, այո, ԱՄՆ-ի կրած ահռելի վնասը փոխհատուցվում է Աֆղանստանը ներառող Մեծ Կենտրոնական Ասիայի տարածաշրջանում անվտանգային նոր ճարտարապետության ձևավորման ցավոտ գործընթացով, որը կծառայի Չինաստանի ռազմավարական ծավալումը զսպելու նրա գերնպատակին:
Առաջ անցնելով պետք է կանխատեսենք, որ.
1. Այդ տարածաշրջանում ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակցի կարգավիճակ ունեցող մյուս երկիրը՝ Պակիստանը, ևս փաստացի զրկվել է ԱՄՆ-ի աջակցությունից: Ավելին՝ ԱՄՆ-ը աջակցում է նրա ռազմավարական հակառակորդ Հնդկաստանին, քանի որ Պակիստանը նույնպես փաստացի խախտել է պայմանագիրը և գործում է Չինաստանի հետ միասին ընդդեմ ԱՄՆ-ի շահերի, ինչի համար պատժվելու է:
2. Ոչ հեռու ապագայում ԱՄՆ-ի և նրա ՆԱՏՕ անդամ դաշնակից Թուրքիայի հարաբերությունները հատելու են հիմնական կարմիր գծերի մեծ մասը և ԱՄՆ-ն Թուրքիայի նկատմամբ վատ կամ շատ վատ բաներ է անելու:
Սառը պատերազմի ժամանակվա հնոտի մշակումների հույսին մնացած քարոզչամեքենայի հետևորդների համար նախապես նշենք, որ մինչ այդ Թուրքիան մեծ հավանականությամբ դեռևս կօգտագործվի, այդ թվում՝ Ռուսաստանի դեմ: Ուստի նաև այդ պատճառով մենք պետք է ժամ առաջ պոկվենք Ռուսաստանից:
Ասվածը հերթական անգամ կցուցանե, որ ԱՄՆ-ն պայմանագրունակ տերություն է և երբեք առաջինը չի խախտում պայմանագիրը, ուստի մեզանից է կախված լինելու, թե ինչ կտա մեզ ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակցի կարգավիճակը:
Հատուկ «մենք պետք է մեզանով ուժեղանանք» տեսակետի միամիտ ու ազնիվ ջատագովների համար պարզաբանում եմ (գործակալ քարոզիչներին արհամարհում եմ և հիշեցնում, որ շուտով պատժվելու են), որ ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակցի կարգավիճակը չի ենթադրում ԱՄՆ-ի կողմից գաղութացում, նրա նկատմամբ ստրկաբարոյություն, ինչպես նաև նրա հույսին ու հաշվին ապրելու ցանկություն:
Բնականաբար, մենք պետք է գիշեր ու ցերեկ աշխատենք և հզորանանք: Իսկ ԱՄՆ Ոչ ՆԱՏՕ անդամ հիմնական դաշնակցի կարգավիճակը կենսականորեն անհրաժեշտ ռեսուրս է մեր գոյությունն ու արժանապատիվ ապագան երաշխավորելու համար: